پس من کی وسیع می شوم شناسنامه...؟

یک بیست و شش سالگی

درست مثل امشب همیشه وقتی شب تولدم رسیده، بلا استثنا زیاد خوشحال نبودم، یا بهتر بگویم اصلا خوشحال نبودم. من هیچوقت برای این سن برنامه ای نداشتم. یعنی همیشه گمان می کردم هر چه که دارم را باید تا قبل از بیست و پنج سالگی رو کنم و بعد بروم و به آرزوی دیرین و شیرینم [...]

سکوت سرطان بدخیم من است!

دارند مرا زنده به گور می‌کنند هم قبیله‌ای‌ ها

همیشه وقت هایی که مدت‌ها بی حرفم؛ همین وقت هایی که سکوت می کنم، درست همان موقعی ست که پر از درد و حرف هستم و لبریزم از کلام. حالا هم از همان وقت هاست که از فرط فراوانی کلام، ساکتم. اما کلام همچون سلام نیست که بشود نثار هر عابر غریبه ی در حال گذر[...]

دلم برای مظلومیت «هدف» می سوزد!

به کجا چنین شتابان؟!

دیشب در مهدیه تهرانپارس، مداح حنجره پاره کرده شهر - آقای هـ دو چشم – سرود پایانی مجلس را با آهنگ «این آخرین باره» خواننده حنجره طلایی لس‌آنجلسی - آقای ح جیمی - خواند. و به همین سادگی، با نوای «لا لا گل پونه، لا لا گل گندم» توی هیئت، برای حسن ختام مجلس آب پاکی را روی دستان کوچک علی اصغر ریخت! و من بعد از اتمام هیئت، در پیاده‌رو، همچنان به هدف غریبانه‌ای فکر می‌کردم که مجبور [...]

همیشه یکی باید باشد...

من معتقدم همیشه باید یکی باشد که لباس مشکی - شوره ی غم بسته - ات را عاشقانه بشوید برای مجلس روضه بعدی. دیشب اما بعد از اتمام مراسم در حسینیه موج، وقتی حاج حسین (سازور) می‌خواست لباس‌های بچه‌ها را بیندازد توی لباسشویی، رو به من گفت شما لباس نداری؟ من هم علیرغم میل باطنی‌ام گفتم یک پیراهن مشکی دارم. وقتی آمد جلو، پیراهنم را تحویل دادم و خوابیدم. ظهر فردا اما وقتی که می‌خواستم بیایم سر کار، پیراهنم را برداشتم که بپوشم، دیدم دکمه [...]

حالا نوبت نوروز محرم ماست!

کویر دل، تشنه باران است...

سلام خدا بر تو ای جگر گوشه رسول خدا. تحیات الهی بر تو ای بانوی یاس‌گونه مرتضی. صلوات خدا بر تو ای همیشه سنگ صبور محن‌های حسن. درود آسمان‌ها بر تو ای الی الابد محزون شهید غریب. سلام مادرجان! سپاس که سیصد و شصت و پنج روز سال، هوایمان را داشتی و اجازه دادی که دوباره محرم حسین تو را تنفس کنیم. بانو، ما همه ممنون دار تو ایم، گرچه دست به پهلو داشتی تو، گرچه سخت به پهلو [...]

زیر پوست مصاحبه

چه داریم برای عرضه، جز شرمندگی...

دیروز عصر، دو ساعت مهمان سهیل کریمی - مستند ساز دوست داشتنی - بودم. یک ساعت اولش که مصاحبه ای داغ بود در حوزه عمق استراتژیک جمهوری اسلامی در پاکستان و سایر کشورها، که با ریکوردر ضبط شد و در شماره بعدی ماهنامه 57 چاپ می شود ان شاءلله. اما ساعت دوم پر از حرف ها و رازهای مگویی بود که با گوش های خود ضبط کردم و در حافظه گمشده سینه ام خواهد ماند. دیروز در خیلی از [...]

جایی که فقه قافیه را می بازد

آه از چروک های دست و چهره ات...

به فتوای رساله عشقیّه دلم می گویم تنها نامحرم هایی که می شود یک دل سیر به چهره ها و دست هاشان نگاه کرد، مادران شهیدند. البته اگر اشک شرمساری اجازه بینش را در آن لحظه به چشم ها بدهد... 

روزگار روزمرده ها!

آدمی را آدمیت لازم است...

وبلاگ نویسی که با این پیچ و تاب فاجعه بار جهان، یک قر هم به کمر قلمش ندهد و یک روز از روزمره نویسی های خود دست برندارد و به اندازه یک بند هم حرفی نزد، حتی اگر ضربان قلبش منظم باشد، حتی اگر میزان هوشیاری اش بالا باشد، آدمی روزمرده است و برایش باید فاتحه خواند.

آزمون تعادل، یا رسم نامردی!؟

رسم نامردان اینچنین است...

نمی شود کسی را هل داد و بعد ادعا کرد که می خواستیم حفظ تعادلش را در شرایط سخت امتحان کنیم. لیکن چون شخص افتاد، بگوییم در امتحانمان رد شد. این کار جز «نامردی» نام دیگری ندارد!

شبکه های اجتماعی و نگاه های جنسیتی

همیشه نمی توان خوشبین بود!

از همان اول فضای شبکه های اجتماعی را فضایی کاملا جنسیت زده می دیدم. شما اگر نگاهی گذرا به تعداد فالوئر های پیج یک خانم بیندازید و تعداد لایک های نوت های وی در مقایسه با یک آقا را ببینید، می توانید این مسئله را به وضوح دریابید. به عنوان یک مثال بسیار ساده، در حالت عادی یک نوت حاوی یک بیت شعر که توسط یک آقا ارسال شده است، در خوشبینانه ترین حالت 30 تا 40 پلاس می گیرد، حال اینکه [...]

فمینیسم شاخ و دم ندارد!

وقتی مؤنث بودن تنها ملاک انتخاب می شود!

مبنای سایتی که مطالب وبلاگ دختران و زنان را بدون توجه به تعهد یا عدم تعهد نویسندگان  و همچنین بی تفاوت نسبت به ارزشی بودن یا نبودن نوشته ها، بازنشر می دهد و به گونه ای به معرفی الگو می پردازد را چیزی جز فمنیسم نمی دانم!

نگذاریم سوسکمان کنند!

بیاییم برای دیگران چندش آور نشویم!

سوسک به خودی خود بد و کثیف و چندش آور نیست چرا که سوسک نیز یک حشره است، همچون زنبور و پروانه. اما تفاوت پروانه و زنبور با سوسک اینجاست که پروانه و زنبور را همیشه گرد گل می بینیم، اما سوسک را از بس در مکان های نامناسب دیده ایم، وجودش برایمان چندش آور شده است. حتی اگر با دیدن سوسک، نکشیم آن را، حاضریم هیچوقت در اطرافمان نباشد تا نبینیمش. چرا که دیدنش در هر موقعیت [...] 

یک مشت کاغذ باطله

فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا

کسانیکه امروز بدون اینکه مستند «من روحانی هستم» را ببینند، آن را به شدت تقبیح می کنند، جزء همان گروهی هستند که در دوران رئیس جمهور سابق، بدون آنکه چیزی ببینند، گفتگوی تلویزیونی انجام نشده دیشب وی را در روزنامه ها به چالش کشیدند! شاید برای این ها عنوانی برازنده تر از «ندید، بدید» نتوان پیدا کرد. در عالم سیاست «ندید، بدید» به آدم های آن طیفی گفته می شود که ندیده، طرف مقابل را بد می پندارند!

شیطان نیاز به دعوتنامه ندارد!

بیایید در گفتگوها قافیه تقوا را نبازیم

فرقی نمی کند در فضای حقیقی باشد یا مجازی، پیامک باشد یا کامنت، کلامی باشد یا نوشتاری، تلفنی باشد یا حضوری؛ این را قبل از آنکه ادب سخن بر ما دیکته کند، تقوا حکم می کند که یک فرد مذهبی وقتی روی سخنش با جنس مخالف است باید بداند که فعل ها را همیشه جمع ببندد. و همیشه خدا یادش باشد که شیطان برای اضافه شدن به گفتگوهای دو نفره نیازی به دعوتنامه ندارد [...]

مهارت طهارت

وضو آبشار نور است

گرچه با شمارشگر محدود و زبان قاصر آدمی دنیوی، محاسن یک فعل حسنه اخروی قابل بیان و شمارش نیست. اما از تمام خوبی های دائم الوضو بودن، یکی این است که هر لحظه که اراده کنی، می توانی کتاب دست خط قرآنی خدا را باز کنی و آسوده خاطر بخوانی و لمس کنی. و هیچ وقت هم این هراس را به دل نداری که نکند وضو نداشته باشی. و دیگر اینکه دائم الوضو بودن یعنی تمدید مدت زمان حضور قلبی [...]

صدای کر کننده این سکوت را می شنوی؟!

کاش من هم یک وبلاگ نویس بودم!

در میان هفته ها و روزها و ساعت های من، حرف ها و اتفاقاتی ست که تا بوده به راحتی از کنارشان گذشته ام و هیچوقت به رشته تحریر در نیامده است. حرف هایی که گاهی همچون آهن گداخته ای بوده اند که با فروخوردن بی صدای آن ها، تنها خود درجه جگرسوزی شان را به عینه دیده و از عمق وجود چشیده ام آن ها را. نگاه به دل نوشت های طولانی ام نکنید، در دل من هم حرف هایی هست که گاهی به یک [...]

مرگ بر تبر!

آی انرژی هسته ای! حق مسلم ما دیگر تو نیستی...

تصور کن خانه ای داشته باشیم درون باغی پر از درخت میوه باشد. و باز تصور کنیم که روزی دزدی تمام اموال و دارایی های خانه را غارت کند و با خود ببرد. بعد از آن اتفاق به نوعی تمام دارایی و تنها راه امرار معاش و گذران زندگی شما از طریق محصول درختان میوه باغ تامین شود. بعد از گذشت چندین و چند سال اما، روزی دوباره سر و کله دزد خانه تان پیدا شود. بعد جناب دزد با کمال پررویی به شما بگوید: اگر می خواهید [...]

وقتی قرآن خدا روضه خوان حسین است

تو قرآن ناطق روی رحل نیزه ای...

امروز روز اول محرم است و من بعد از خواندن نماز ظهر و عصر، قرآن کوچک جیبی ام را که باز کردم، صفحه سیصد و سی و هفت سوره مبارکه حج آمد: «أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ»..  به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل شده رخصت [جهاد] داده شده است چرا که مورد ظلم قرار گرفته‏اند و البته خدا بر پیروزى آنان سخت تواناست (39) «الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا الله [...]

وا اسلاما از دست رسانه!

چقدر فرق است میان حرف های دو شخص؟!

براستی آن ها که فیلم سخنرانی هاشمی در رابطه با سوریه را دیدند و جعلی خواندند؛ چگونه صحبت های حاج منصور - درباره هاشمی – را، ندیده و نشنیده باور می کنند و برای او حکم صادر می کنند؟ البته در اینکه حاج منصور چنین حرفی را زده باشد و هاشمی چنان مطالبی را در سخنرانی خود ایراد کرده باشد، تردیدی وجود ندارد. اما آنچه که در این میان مشهود است، رفتار دوگانه پروپاگاندای رسانه ای وابسته به [...]

نون..و تور سیمین!

روزی که دست هایم لای لولای پنجره، گیر کرده بود..!

مدام از سر و رویم عرق می ریخت. هوا بسیار گرم و شرجی بود، و گرمای کوره هم مزید بر علت شده بود. چند دقیقه ای منتظر بودم تا نوبت من شود. با احتساب سه آقایی که در صف مردان و دو خانمی که در صف زن‌ها بودند، من نفر ششم مجموع دو صف بودم. چند نفر جلویی نان را گرفتند و رفتند، تا نوبت من رسید. پول را دادم و نان ها را برداشتم، ولی نان‌ها آنقدر داغ بودند که بلافاصله آمدم و انداختمشان روی [...]

التماس دعا

حوالی ظهر شنبه موعد عمل است

طلب حلالیت دارم از همه شما

برای سلامتی این حقیر دعا کنید [...] 

دیسکانکت!

اگر اینجا هستم، دلیلش جهاد در راه آرمان من است، نه هیچ چیز دیگر. نه حب وبغض و نه کسب شهرت هیچ کدام اینها مرا راهی این آبادی نکرده است. هدف مجازی من حقیقی تر از این خواسته های دنیایی پیش پا افتاده است. و الا همین حالا هم می توانم تمام کامنت های این وب را حذف کنم. همین حالا می توانم تمام لینک ها را حذف کنم. همین حالا می توانم تمام نوشته ها را پاک کنم. همین حالا می توانم تمام دوستی ها را disconect کنم. همین حالا می توانم حتی همین تارنما را حذف [...]