من رد شدم از مرز خسروی خسران

پای ما لیاقت آبله در راه سیبستان تو را نداشت...

درد همچون باد دارد کم کم سراغ پنجره های کوچک این حنجره بی در و پیکر می آید. این گلو، زائویی پا به ماه است. این ضجه های مادرانه، صدای گلویی حامله است که راوی یک سرنوشت غم انگیز است. این بغض حسرت زده آبستن دل‎گویه هایی چند قلوست. اصلا نمی دانم که باید چه بگذارم نام این طفل نو رسیده را. همه می گویند بغض، من اما می گویم حسرت هم نام مناسبی ست برای او. اما هر چه شما [...]

مرا حوالی خیمه گاه پیدا کن!

به دریا رفته می داند، مصیبت های طوفان را...

در دنیای ما شاید هر کسی نتواند به هر کجا که دوست دارد سفر کند، اما حتم دارم به ندرت پیدا می شود کسی که در طول تمام عمرش به سفری دور یا نزدیک، ولو یکبار نرفته باشد. شاید بعضی آدم ها در جواب این سوال که «به فلان شهر رفته ای؟»؛ دو جواب بیشتر قائل نباشند. یا جواب آری می دهند یا خیر. چرا که اصولا آدم یا به یک شهری سفر کرده است یا خیر. اگر از تو هم سوال شود که «آیا کربلا رفته ای؟» [...]